سعادت شد نصیبم تا که بر خوان شما هستم
محبت کرده ای پلک اجابت را تکان دادی
تو چون آئینه مه آئینه گردان شما هستم
سلامت می کنم هر روز و پیدا می کنم خود را
چه شور و لذتی دارد که دربان شما هستم
تمام لحظه ها لبریزم از شوق تمنایت
چه غوغائیست وقتی که غزل خوان شما هستم
شبیه تشنگی های بیابانی ترک خورده
همیشه ، تشنه ی یک جرعه احسان شما هستم
زلال جاری اشک و ضریحت خوب می دانند
اسیر مهربانی های چشمان شما هستم
گوارا می شود روز و شبم گاهی که می بینم
ادب پرورده ی فُلک خراسان شما هستم
